Kineski zid

Ogroman zid,koji se kao beskrajna zmija provlači kroz pustinje,doline i brda,Kinezi nazivaju Van li Čangačeng(što znači zid od 10 000lija).
Ali njegovi ostaci su  mnogo stotina kilometara duži nego što mu kaže ime.
Deset hiljada lija je otprilike 5 000km, ali Kineski zid je dugačak 6 250km,preciznije to je Veliki Kineski zid,jer u Centralnom carstvu postoji bezbroj manjih i dobro očuvanih zidova,koji su zajedno dugački           50 000km, što je više duže nego dužina zemljinog ekvtora.
O ovoj građevini se govori u superlativima najveća građevina koja je izgrađena sa ljudskom rukom,najduži odbrambeni bedem svijeta,ali i najveće groblje čovječanstva.
Izgradnja ovog zida trajala je preko dvadeset godina,i nije prgutala samo ogromne svote novca ,nego je i milijone vojnika i seljaka koštalo života.

 Izgradnja zida počela je najkasnije upetom vijekupre nove ere. 
U kini ovu epohu nazivaju "vreme sukobljenih država".
Sedam većih kraljevina bilo je upleteno u stalnu borbu oko prevlasti u Centralnom carstvu.
Kako bi se zaštitile od napada,države koje su posvađane su na posebno ugroženim graničnim mjestima gradile svoje odbrambene bedeme.
Tri sjeverne države Kvin,Zao i Jan,osim toga ,morale su sa zidovima i nasipima da se brane od napada  ratničkih nomadskih plemena.
Po starom kineskom predanju,Veliki zid je dijelo osnivača carstava Čin Ši Huangdija,koji je 221 godine pre nove ere uspjeo da pokori države koje se sukobe i da Kinuujedini u jedno carstvo.
Sjever carstva je bio stalno ugrožen od nomadski naroda,zato je car naredio da se postojeći bedemi i zidovi povežu u jedan,koji bi bio dug preko 2 000km.
Za razliku od starih bastiona,koji su se  sastojali od nasipa i rovova ispod njih,Veliki zid je trebao da bude solidno izgrađeno utvrđenje.

Transport materijala za gradnju po neprohodnom terenu bio je težak.
Zatosu materijal na leđima morali da prenose nosači ili teretne životinje,i materijali su se pomoću ogromnog ljudskog lanca bili prenošeni od ruke do ruke ili su se sa mukom pomoću kotura i poluge prebacivali na odredište.
Zato je se najčešće koristio materijal koji se nalazi u blizini gradilišta npr. u u planinama su se uzimali blokovi stijena,u šumama stabla od bora i hrasta,u dolinama reka ilovača i glina,a na zapadu u pustinji gobi uzimao se pjesak i šljunak,koji se u slojevima naizmjenično nanosio i koji je vezao šiprag.
Vjeruje se da su prvo sagrađene kule,koje se nalaze na rastojanjima od 300 do 500m,i u svakoj je bilo mjesta za pedeset vojnika.
Kineski zid je osmo svjetsko čudo i on se vijuga od Žutog mora,kroz planine i doline do duboko u pustinju Gobi.
Dijelovi zida koji se danas mogu posjećivati i razgledati uglavnom potiču iz epohe Minga od 14-17 vijeka.

Turizam na ovom zidu je odavno postao atrakcija.
Ukupan konpleks badema sastojao se od zida,stražarskih kula i granizona,ali i od kula za davanje signala.
Posle vladavine dinastije Čin 206g p.n.e. zid je u više navrata proširivan i učvršćivan(dinastija Han 206g.p.n.e.-220g.p.n.e. i dinastije Ming1368-1644g.).
Oko 1500g konpleks bedema je bio konačno završen i tako je porastao na dužinu od 6 250km.
Najbolje su očuvani koji su napravljeni od blokova stijena.
Kada je zid dostigao  predviđenu visinu,Zidovi Ming doba su bili visoki 6m,pri osnovi široki 7,6ma pri kruni 6m,dobio je svoj omotač od cigle.
Turisti na ovoj građevini mogu se diviti na različitim mjestima.